غفار (اسم الله)
اسم هشتاد و هشتم: الغفار
اسم غفار از صفات خداوند متعال در قرآن به صورت معرفه و نکره پنج بار آمده است چنان که مى فرماید:
«وَ إِنِّى لَغَفّارٌ لِمَنْ تابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صالحاً ثُمَّ اهْتَدى». (طه/۸۲)
«من آمرزنده کسى هستم که توبه کند و ایمان بیاورد وعمل صالح انجام دهد».
و نیز مى فرماید:
«فَقُلتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ انَّهُ كانَ غَفّاراً». (نوح/۱۰)
(«نوح مى گوید به قوم خود) گفتم از پروردگارتان طلب آمرزش کنید، او آمرزنده گناهان است».
و در سه مورد دیگر این اسم با اسم «عزیز» همراه آمده است چنان که مى فرماید:
«رَبُّ السَّماواتِ وَ الأَرضِ وَما بَيْنَهُما العَزيزُ الغَفّار». (ص/۶۶)
«پروردگار آسمانها و زمین و آنچه که در میان آنها قرار دارد که توانا وآمرزنده است».
و نیزمى فرماید:
«...كُلٌّ يَجْرى لأَجَل مُسَمّىً أَلا هُوَ العَزِيزُ الغَفّار». (زمر/۵)
«هر یک از این اجرام سماوى تا زمان معینى در حرکتند، آگاه باش که او قدرتمند و بخشنده است».
و درجاى دیگر مى فرماید:
«...وَ أَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى العَزيزِ الغَفّار». (غافر/۴۲)
«من شما را به سوى خداى توانا و آمرزنده دعوت مى کنم».
شاید علت این که غفار همراه عزیز آمده است این است که بخشایندگى او به خاطر عجز و ناتوانى نیست بلکه او در عین قدرت مى بخشد، و این خود کمال است.
نمایش این اسم در زندگى بشر این است که در مواردى که مصلحت ایجاب مى کند در عین قدرت از تقصیر دیگران درگذریم، و در برخى از روایات آمده است از صفات کمال، عفو و گذشت در عین قدرت است.
منبع
منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه ۳۰۴ و ۳۰۵، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی.